"İzmir gibiyim artık gülmeyi alsancak’ta bıraktım. Aşkı bornova’da asansör kadar yorgun, agora kadar yıkık, eşrefpaşa kadar belalı, basmane kadar vedalara alışık, kemaraltı kadar kalabalık yalı kadar cefakar. İzmir gibiyim yani uzaktan ışıl ışıl. Ama aslında yorgun ve her şeye rağmen saat kulesi gibi dimdik ayakta."