Hz. Ali (r. A) sözleri hz. Alinin sözleri

• Zulüm; ayakların kaymasına, ni’metin yok olmasına, milletlerin helâkine sebep olur.
• Yumuşaklık, öfke ateşini söndürür. Hiddet ise öfke ateşini körükler.
• Yumuşaklık, durulmayı çabuk sağlar ve zor olan şeyleri kolaylaştırır.
• Yumuşak başlı olanlar; en sabırlı, derhal affedici ve en güzel huylu olan kimselerdir.
• Yaptığı günâh bir işle öğünmek, o günâhı yapmaktan daha kötüdür.
• Yalancı, sözünde suçludur, isterse delîli kuvvetli ve ağzı lâf yapan biri olsun.
• Tûl-i emel, fazla yaşama arzusu, serâb gibidir, bunu gören su sanıp aldanır.
• Tatlı dili olanların dostları her gün biraz daha artar.
• Takvâ, dîni ıslâh, nefsi muhâfaza eder ve mürüvveti süsler.
• Şek ,şüphe, yakîni bozar, îmânı yok eder.
• Şahsınıza kötülük eden bir düşmanı affediniz. Lakin vatanınıza ve milletinize kötülük eden bir kimseyi, asla affetmeyiniz.
• Süse ve ziynete heves eden erkekler, vakıa erkektir; amma, mert değillerdir.
• Sükût, sana vakar kazandırır ve seni özür dileme zahmetinden kurtarır.
• Söz ilâç gibidir. Azı faydalı, çoğu zararlıdır.
• Sıkıntıya karşı sabır etmek, bolluk ânındaki âfiyetten daha efdaldir.
• Sıkıntıya düşmeden önce emniyet tedbirini alan kimse, ayağını sağlam yere basmış olur.
• Sevgi, kalblerin birbirine yakınlaşması ve rûhların ünsiyetidir.
• Sabır, insanın başına gelene katlanması demektir. Onu kızdırana karşı da kendisine hâkim olmaktır.
• Sabır, en güzel îmân kisvesi ve insanların en şerefli ahlâkıdır.
• Sabır iki kısımdır; belâya sabır iyi ve güzeldir. Bundan daha güzeli, harâmlara karşı sabırdır.
• Sabır iki kısımdır: sevmediğin şeye sabretmek ve sevdiğin şeye sabretmek.
• Sabır en güzel huy, ilim en şerefli süs eşyasıdır.
• Öfke, tutuşturulmuş bir ateş gibidir. Her kim ki öfkesine hâkim olursa, onu söndürür ve her kim onu salıverirse, ilk yanan kendisi olur.
• Olgunluk üç şeyde gereklidir: musîbetlere sabır, isteklerde aşırıya kaçmamak ve istiyene vermektir.
• Mürüvvet; insanın, kendisini lekeleyecek şeylerden kaçınması ve güzellik kazandıracak şeylere yaklaşmasıdır.
• Mü’min, dünyaya ibret gözü ile bakar. İhtiyâcı için karnını doyurur. Dünyadan konuşulduğu vakit, nefret ve tenkid kulağı ile dinler.
• Mü’min, baktığında ibret alır. Bir şey verilirse, şükür eder. Musîbet ve belâya uğrayacak olursa, sabır eder. Konuşacak olursa, allahü teâlâyı hatırlatır.
• Mal, sâhibini dünyada yükseltir, âhırette alçaltır.
• Mal, harcandığı kadar sâhibine ikrâmda bulunur. Kişinin yaptığı cimrilik kadar ona ihânet eder.
• Mal ve çocuklar, dünya hayâtının zînetidirler. Sâlih amel de, dünyadan âhırete götürülen mahsûldür.
• Kötü insan, hiç kimseye iyi zan beslemez. Çünkü o, herkesi kendisi gibi görür.
• Korku kaderi değiştirmez, yalnız sevâbın yok olmasına sebep olur.
• Korkaklık, ihtiras ve cimrilik, allaha karşı kötü zannın bir araya getirdiği kötü arkadaşlardır.
• Kendisi amel etmeksizin allah yoluna çağıran kişi, oksuz yaya benzer.
• Kendi nefsinden râzı olan, aldanmıştır. Ona güvenen, mağrûr ve yolunu şaşırmıştır.
• Kârlı olan, dünyayı âhıretle değiştirendir.
• Kâmil olan kimse, aklı, arzu ve isteklerine galip gelendir.
• Kâmil mü’min gizli şükür eder, belâya karşı sabır eder, ümîd hâlinde iken bile korkar.
• Kalblerin gafletine, gözlerin uyanık olması fayda vermez.
• İyilikle emretmek, insanların en fazîletli amelleridir.
• İyiliği tamamlamak, yeniden başlamaktan daha hayırlıdır.
• İstişâre, danışma sana rahatlık, başkasına yorgunluktur.
• İslâmiyet, teslimiyettir. Teslimiyet, yakîndir. Yakîn, tasdîktir. Tasdîk, ikrârdır. İkrâr, edâdır, yerine getirmektir. Edâ ise ameldir.
• İnsan, sözü ile tartılır veya işi ile değerlendirilir. Seni zînet yönünden ağır getirecek şeyi söyle ve kıymetini artıracak şeyi yap.
• Îmân ve ilim, ikiz kardeş ve birbirinden ayrılmayan arkadaş gibidir.
• Îmân ve hayâ, birbirinden kopmayan bir bütündür.
• Îmân ile amel, ikiz kardeş olup, birbirinden ayrılmazlar.
• İlim; insanı akla götürür, kim ilim öğrenirse akıllanır. İlim; rûhu ihyâ eder, diriltir. Aklı aydınlatır, cehâleti öldürür.
• İlim; güzel bir mîrâs, genel bir ni’mettir. İnsaf, ihtilâfı giderir, ülfeti getirir.
• İlim, maldan daha hayırlıdır. İlim seni, sen de malı korursun.
• İlim, insanı allahın emrettiği şeylere götürür, zühd ise o şeylere erişilmesini kolaylaştırır.
• İhtiraslı kimse, bütünüyle dünyaya mâlik olsa bile yine fakîrdir.
• İhtiras, rızkı artırmaz.
• İhtiras, gâfillerin kalbinde şeytanların sultânıdır.
• İffet; nefsin koruyucusu ve kinlerden paklayıcıdır.
• Hikmet; akıllıların bahçesi, ermişlerin mesîresidir, gezinti yeridir.
• Hasedcilerin en ehveni, hased ettiği kişinin elindeki ni’metlerin yok olmasını ister.
• Hased, bir dert ve hastalık olup, hased eden veya olunan helâk olmadıkça çâresi bulunmaz.
• Hased edenin sevgisi sözlerinde görülür. Kinini işlerinde gizler. Adı dost, fiili düşmancadır.
• Hased eden dâimâ hastadır, cimri insan, dâimâ fakîrdir.
• Harâmlardan çekinmek, akıllıların şânı, şereflilerin tabiatındandır.
• Günâhlar birer dert olup, devâsı istigfârdır.
• Gerçek mü’minin sevgisi, kızması, birşeyi alması, yapması ve terki, hep allah için olur.
• Gerçek dost, ayıbını görüp nasîhat eden, gıyâbında seni koruyan ve seni kendisine tercîh edendir.
• Gaflet, insana gurûr getirir, helâke yaklaştırır.
• Gaddarlık, herkes için kötü bir şeydir. Şan, şeref sâhibi ve büyük zâtlar için daha çirkindir.
• Fazîlet; çok mal ve büyük işlerle değil, güzel kemâliyet ve hayırlı işlerle olur.
• Fazîlet, gücü yettiğinde affetmektir.
• Fazîlet, en iyi maldır. Cömertlik, en güzel mücevherdir. Akıl, en güzel zînettir. İlim, en şerefli meziyettir.
• Fakîh öyle biridir ki, insanları allahın rahmetinden ümitsizliğe düşürmez ve onları allahın rahmetinden yüz çevirtmez.
• Eğer ilim, ümit ile olsaydı, dünyadaki bütün insanlar alim olurdu.
• Dünya; güzel, aldatıcı ve geçici bir serâb, çabuk yıkılan bir dayanaktır.
• Dünya mü’minin hapishânesi, ölüm hediyesi, cennet de varacağı yerdir.
• Dünya kâfirin cenneti, ölüm korkulu rü’yâsı, cehennem de varacağı son duraktır.
• Dünya bir cifedir. Ondan bir şey isteyen, köpeklerle dalaşmaya hazırlıklı olmalı.
• Doğruluk, islâmın direği, îmânın desteğidir.
• Dînin esâsı, emâneti yerine vermek, sözünde durmaktır.
• Cömertlik ve cesâret, şerefli maksatlar olup, allahü teâlâ bunları sevdiği ve denediği kişilere ihsân eder.
• Cimri, dünyada kendi nefsine cömert davranmaz, bütün malını mîrâsçılara vermeye râzı olur.
• Câhil; dayakla uslanmaz, nasîhatlerden payını almaz.
• Bir memlekette ayaklar baş olursa, başlar ayaklar altında kahrolur.
• Başa kakan, nefret ateşini körükler.
• Ârifin, yüzü nûr ve tebessüm, kalbi korku ve hüzün doludur.
• Amel eden câhil kişi, yoldan başka yerde yürüyen gibidir. Bu yürüyüşü ona, ihtiyâcından uzaklaşmaktan başka birşey kazandırmaz.
• Allahü teâlâdan hayâ etmek, insanı cehennem azâbından korur.
• Allahın azâbından korkmak, müttekîlerin, takvâ sahiplerinin nişânıdır.
• Allaha tâatle uğraşmak en kârlı iş, doğru konuşan dil ise, en güzelidir.
• Allaha kavuşmak, kötü insanlardan uzak durmakla olur.
• Allah korkusundan dolayı göz yaşı dökmek, kalbi nûrlandırır. Tekrar günâh işlemekten insanı korur.
• Allah için seven bir kardeş, en yakından daha yakın, anne ve babalardan daha merhametlidir.
• Allah için kardeş olanların sevgisi, sebebi dâim olduğu için devam eder. Dünya için kardeş olanların sevgisi, sebebi devam etmediği için, kısa sürer, bir an gelir son bulur.
• Allah için dost olan, kişiye doğru yolu gösteren, fesattan uzaklaştıran ve ibâdetlerinde yardımcı olandır.
• Âlim; sözü, işine uygun olandır. Âlim ilme doymaz.
• Âlim, câhili hemen tanır, çünkü daha önce o da câhildi. Câhil âlimi tanımaz, çünkü daha önce âlim değildi.
• Akıllı; şehvetten uzaklaşan, âhıreti dünya ile değişmeyendir. Akıllı, yalnız ihtiyâcı kadar ve delille konuşur, sâdece âhıretinin ıslâhı için çalışır. Akıllı, günâhlardan sakınır, ayıplardan uzak durur. Cömertlik günâhları siler, kalblere sevgi eker.
• Akıllı; alçak dünyadan el çeken, cennet-i a’lâya göz dikendir.
• Akıllı, sustuğu vakit tefekkür, konuştuğu vakit zikir eder, baktığı vakit de ibret alır.
• Akıllı, iyiliklerini canlandıran, kötülüklerini öldürendir.
• Akıllı kimse; dilini kötü söz ve gıybetten koruyan, mü’min; kalbini şek ve şüpheden temizleyendir.
• Akıllı kimse, ibâdetle, nefsin arzusuna karşı gelendir. Câhil kimse, günâh işleyerek nefsin arzusuna uyandır.
• Akıllı kimse, günâhlarını tövbe ile örtendir. Cömert, kötülük yapana iyilikle karşılık verendir.
• Akıl, mü’minin dostu; ilim, vezîri, sabır, askerlerinin komutanı ve amel ise silâhıdır.
• Akıl ve ilim, birbirinden ayrılmayan ve zıt olmayan iki kardeş gibidir.
• Ahmaklık; herşeyi fuzûliymiş gibi hiçe saymak ve câhil insanlarla arkadaşlık kurmaktır.
• Ahmaklık, dermânı bulunmayan bir dert, şifâsı olmayan bir hastalıktır.
• Affetmek fazîlettir. Kararlı olmak metâ’dır, sahip olunan maldır. Kararsız olmak ise zâyi olmaktır. Doğruluk emânet, yalancılık hıyânettir. İnsâf rahatlık, şer küstahlıktır. Emânete hıyânet etmemek, îmândandır, güler yüzlülük ihsândandır. Doğruluk kurtarır, yalan felâkete sürükler. Kanâat insanı zengin yapar, yerinde kullanılmayan zenginlik azdırır. Dünya aldatır, şehvet kandırır. Lezzet oyalar, nefsin arzuları alçaltır. Hased yıpratır, nefret çökertir.
• Adâlet; îmânın başıdır, ihsânın birleştiği noktadır ve îmânın en yüksek mertebesidir.
• Adâlet, halkın dirliği ve düzeni, idârecilerin süsü ve güzelliğidir.
• Hayâ ve cömertlik, ahlâkların en efdalidir.
• Kanâatkâr olmak, boyun eğme zilletinden daha hayırlıdır.

Ali, Güzel sözler, Hz, Hz, Hz alinin sözleri, Ali sözleri